\"Het klein grut\"

Grote zoogdieren zijn top, dat weten we al langer. Zelfs de meest hardcore twitchers noteren als bird of the trip heel vaak een groot zoogdier, en dat heeft zo zijn redenen: Er is veel minder gekend over hun ecologie, en zichtwaarnemingen gebeuren doorgaans onverwacht. Dat maakt het zo spannend. Een paar dagen terug nog ging het nieuws van een zichtwaarneming van een Borneose nevelpanter in daglicht (Sunda clouded leopard) <a href=\"http://www.naturetrek.co.uk/clouded_leopard.aspx\">de wereld rond (klik hier). Veel moeilijker bestaat er niet.

De nr 1 vogelkijker (Tom Gullick) heeft momenteel 8935 van de ongeveer 10400 soorten gezien, daar waar de nr 1 zoogdierfanaat (Jon Hall) na een leven lang reizen 1193 van de ruim 5500 soorten zag. Moeilijk dus!

Eeuwenlang verguisd, en al te vaak voor niets bestreden, deze grote woudlopers. Maar ze zijn taai, en bevinden zich steeds vaker opnieuw in onze nabijheid.

Kleine zoogdieren ontspringen vaak de dans der natuurfotografen, maar zijn minstens even indrukwekkend, en doorgaans ecologisch van groter belang dan grote zoogdieren. Super gespecialiseerde heersers van de ondergrond en het nachtelijke luchtruim. Enkel door er gericht naar op zoek te gaan, krijg je ze te zien.

Toevalswaarnemingen, zoals deze eikelmuis Eliomys quercinus en relmuis tijdens een nachtelijke wandeling, zijn heel uitzonderlijk. De foto's zijn bovendien nooit echt goed.

<a href=\"https://www.karlvanginderdeuren.be/blog/wp-content/uploads/2011/12/KVG6232.jpg\">Relmuis Glis glis

Ze voor de lens krijgen is nog een ander paar mouwen… En wanneer we het hebben over fotografie van kleine zoogdieren dan moeten we in de spiegel kijken en beseffen dat een dergelijke fotografie verstorend kan werken. Samen met mijn copain Pieter-Jan doe ik aan zoogdierenfotografie, wij werken samen (drie flitsers) en zijn kritisch: doe het goed of doe het niet. Beter geen foto dan een foto van een verstoord dier.

Hier enkele kleine zoogdieren die ik recent voor de lens kreeg.